W naszej grupie dyskusyjnej prezentujemy żywą filozofię – filozofię w rozmowie. Chcesz dołączyć? Wypełnij formularz: https://forms.gle/f9t39geDCyvNCccx9
W skrócie, czajniczek Russella to narzędzie filozoficzne, które podkreśla, że ciężar dowodu spoczywa na osobie, która wysuwa twierdzenie, a nie na tych, którzy je kwestionują.
Czajniczek Russella to analogia wymyślona przez brytyjskiego filozofa Bertranda Russella. Służy do zilustrowania problemu ciężaru dowodu w dyskusjach o istnieniu Boga lub innych niefalsyfikowalnych twierdzeniach.
Oto kluczowe aspekty czajniczka Russella:
Wyobrażony obiekt: Russell zaproponował, aby wyobrazić sobie, że gdzieś w przestrzeni kosmicznej, na orbicie wokół Słońca, krąży maleńki czajniczek.
Niemożliwość obalenia: Ze względu na jego rozmiar i odległość, nie ma technicznej możliwości, aby udowodnić, że taki czajniczek nie istnieje.
Ciężar dowodu: Russell argumentował, że jeśli ktoś twierdzi, że czajniczek istnieje, to na nim spoczywa ciężar dowodu. Nie można oczekiwać, że sceptycy udowodnią, że czajniczek nie istnieje.
Analogia do religii: Czajniczek Russella jest często używany jako analogia do argumentów za istnieniem Boga. Russell sugerował, że tak jak nie można oczekiwać, że ktoś udowodni nieistnienie czajniczka, tak samo nie można oczekiwać, że ktoś udowodni nieistnienie Boga.
Krytyka niefalsyfikowalnych twierdzeń: Analogia ta służy do krytyki wszelkich niefalsyfikowalnych twierdzeń, czyli takich, których nie można ani udowodnić, ani obalić.
Share this post